ما همه عبــدِ تو یا جـوادیــم نشستــه پشتِ باب المــرادیم ســائــلـیِ درِ تــو بـه خــدا عــزّتِ
بهشت ما نــوکرا روضه و هیـئتِ بی توبـودن برا ما بـد تــرازذلّتِ ذکــر تو بر لب زمــزمه *** دلبــر و دلــدار هـمه *** اَدرکنــا یــابن فــاطـمه یا مولا یا اِبن الرّضا؛ یا مولا یا اِبن الرّضا؛ یا مولا یا اِبن الرّضا (۲ ) ********************************************* شد آقا از غــم دوبـاره بر پا بین حجــره محشــر کـبری شده همه دو سرا شیـون زمــزمـه به یاد تو شد خراب حال و روز همه برای تو گریه کرد مادرت فاطمه شنیدم ای شمسِ هُدی *** امّ الفضل از ظلم و جفا *** خیـانت کـرده بر شما یا مولا یا اِبن الرّضا؛ یا مولا یا اِبن الرّضا؛ یا مولا یا اِبن الرّضا (۲ ) ********************************************* وای از دردِ بــدونِ حَــدِّت زنده شده باز روضـۀ جَدِّت ای که زدی دست و پا بین حجره آقا بیا کنیم گریه بر سبـطِ خیــر النسا که غرق خون بود تنش بی کفن به صحرا گودال و تیغ و نیزه ها ** زینب و اشک بچّه ها ** آتیش و دود و خیمه ها ثارالله مولا یا حسین؛ ثارالله مولا یا حسین؛ ثارالله مولا یا حسین (۲ )
